ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕΡΕΣ...

Eίναι κατι μερες που αναπολω…

Ειναι κάτι μερες που μελαγχολω...

Ειναι κατι μερες που με τυλιγει η μοναξια...

Ειναι κατι μερες που ξεφυτρωνουν τα «γιατι?»...

Ειναι κατι μερες που απλα υπαρχω, γιατι ετσι "πρεπει"...

Ειναι κατι μερες που θελω τοσα παραπανω...

Ειναι κατι μερες που αναρωτιεμαι...

Ειναι κατι μερες που με τυλιγει η στεναχωρια...

Ειναι κατι μερες γεματες θλιψη...

Ειναι κατι μερες που μου λειπουν οι στιγμες μου…

Ειναι κατι μερες που λειπει η λιακαδα της καρδουλας μου…

Ειναι κατι μερες αδειες σαν λευκο χαρτι…


Ειναι κατι μερες που δεν μπορω να κανω αλλιως...


Ειναι κατι μερες σαν τουτες 'δω τις τελευταιες...