Το ποταμι της ζωης μου

Καθως πλεω πανω στο ποταμι της ζωης

η παρουσια σου ακουμπαει τη ζωη μου

οπως τα κυματα στην αμμο

κι ολοι οι δρομοι οδηγουν στην ηρεμια

η θλιψη απ το προσωπο εξαφανιζεται

και ο χρονος στεκεται και με χαζευει

δινοντας ολο το περισευμα του
να το μοιραστω μαζι σου…